Մահվան Տեսիլ բանաստեղծությունը գրվել է 1920թ հոկտեմբերի 6-ին: «Մահվան տեսիլ» բանաստեղծությունը ընդգրկում է նաև Հայաստանի առաջին բաժանման՝ 387թ-ից մինչև 1920թ ընկած ժամանակահատվածի բոլոր ողբերգությունները:1920 թ. աշնանը քեմալական Թուրքիան նորից հարձակվում է Հայաստանի վրա: Սեպտեմբեր-հոկտեմբեր ամիսներին ընկնում են Օլթին, Սարիղամիշը, Իգդիրը եւ բանաստեղծի հայրենի քաղաքը՝ Կարսը: Ահա այս ծանր դրության մասին է «Մահվան տեսիլ» բանաստեղծությունը: Եղիշե Չարենցը հոգով և սրտով կապված էր իր երկրի հետ և ինչպես երկրի բախտի համար տանջվող բանաստեղծ, նա ոտքի է կանգնում դառնալու վերջին զոհը, վերջին օրորվող մարմինը պարանից կախված: Նա պատրաստ էր ինքն իրեն զոհել իր երկրի, ժողովրդի համար:
Комментариев нет:
Отправить комментарий